Sinhala wala katha - සිංහල වැල කතා

හායි යාලුවනේ මගේ නම සහන් .මම ඉන්නෙ කලුතර.අපිට ඉන්නව මාම කෙනෙක්.එයා බැදල හිටියෙ ලස්සන සුඩු ඇන්ටි පාරක්ව. මාම නම් බැදල ටික කාලෙකින් රට ගියා.එහෙන් මාම එවන සල්ලි වලින් නැන්ද අලුත් ගෙයක් හදවන්න පටන් ගත්ත. ඒගේ වැඩ ඉවර වෙනකන් අපේ ගෙදර නැවතිලා ඉන්න ඇන්ද තීරනය කලා. නැන්දාගෙ නම ස්වර්නා.වයස ඕනි නම් 34ක් වෙන්න ඇති. මාම එයාට වඩා ගොඩක් බාල කෙනෙක්ව තමයි බැන්දේ. දවල් වෙලාවට ගෙදර ඉන්නෙ මායි නැන්දයි විතරයි. දවසක් දවාලේ නැන්දා මට කතා කලා. “අයියෝ පුතා මේ computer එකට මොනව හරි වෙලා වැඩ කරන්නෙත් නෑ. පොඩ්ඩක් බලන්න්කො,ඒක කැඩිලද දන්නෙ නෑ.” නැන්ද ඒ computer එක තියන් උන්නෙ රට ඉන්න මාමත් එක්ක skype කතා කරන්න. ආහ්හ්හ්.!! මෙන්න බොලේ නැන්දා දිය රෙද්ද පිටින්. computer එක ඉස්සරහ හිටගෙන ඉන්නව.ලොකු රවුම් පුක් ගෙඩි දෙක දියරෙද්ද නිසා හොදට කැපිල පෙනුනා. නැන්දගෙ කොන්ඩෙ පුක ගාවටම දිගයි.මාර සෙක්සි කදක් නැන්දට තිබ්බෙ. මට ඒක දැකල ටික ටික නගින්න ගත්ත. “පොඩ්ඩක් මේක බලල හදන්න පුතා” නැන්ද පස්ස වන වනා බාත් රූම් එක දිහාට ගියා. දැන්නම් මට මේකි නිසා නහුතෙටම නැගලයි තියෙන්නෙ,කොහොම හරි පෙරලගෙන ගහන්නයි හිතුනෙ.ඒත් පොඩි බයක් දැන

මම සචිත් මේ  sinhala wal katha  ව මට උනේ මම O/L කරන කාලෙ. මට ඒ දවස් වල ගනන් එපාම වෙලා තිබ්බෙ.හැමදාම ලකුනු අඩුයි.කවදාවත් ලකුනු 40න් එහා ගන්න බැරි උනා. අපේ ගෙවල් ලග ලස්සන සුදු අක්කි පැටියෙක් හිටියා එයාගෙ නම දිශනි. මම නම් එයාට ආදරෙට කිවුවෙ දිශා අක්කි කියල. මේ දවස් වෙනකොට එයා A/L ඉවර වෙලා මොකද්ද කෝස් එකක් කරන ගමන් හිටියෙ. Sinhala wal katha  dhisha akka දිශා අක්කි ඉස්සර අපේ අයියගෙ මාර ෆිට් එකක් ඒත් පස්සෙ පස්සෙ ඒ දෙන්නගෙ එච්චර ලෙන්ගතු බවක් පේන්න තිබ්බෙ නෑ. ටික කාලෙකට කලින් අපේ අයිය රට ගියා. දිශා අක්කිගෙ තාත්තත් වැඩ කලේ අපේ අයිය ගිය රටේමයි. මේ අතර තමයි අපේ අම්මි තීරනය කලේ දිශා අක්කිට කියල මට ගනන් උගන්වන්න.මුලදි එයාල කතා උනේ මට බදාද විතරක් පන්ති තියන්න.ඒත් මගේ ගනන් දැනුම ගොඩක්ම අඩු නිසා දිශා අක්කි සතියට දවස් දෙකක්ම පන්ති දාල ගනන් කියාදෙන්න තීරනය කලා. අපේ ගනන් class එක ඔය විදියට සති 3ක් 4ක් විතර අවුලක් නැතිව කරගෙන ගියා.එක දවසක් අක්කි මට ගනන් කියා දිදී ඉදල එක පාරටම පොත තියල සාලෙ පැත්තට ගියා. මම නිකමට වගේ දිශා අක්කිගෙ පොත පොඩ්ඩක් අරන් බැලුව. එතකොටම ඒ පොත අස්සෙ තිබිල මොකද්දෝ ක

හායි අද  sinhala wal katha  ව මගෙන්.මම ඇවිල්ල ජගත්.මම දැන්නම් රජයේ රස්සාවක් කරනව.මේ කියන්න යන සිද්දිය වෙද්දි නම් මට වයස 17ක් වගේ.මගෙ A/L කාලෙ. A/L කාලෙට ඉතින් කොල්ලොන්ට කෙල්ලොන්ට එපාම වෙන සීන් එකනෙ ඔය project එකද මොකද්ද මගුල හදන එක.අපේ කට්ටියත් ඒ දවස් ටිකේ මාර විදියට පුක ඉරාගෙන project ඉවර කලා.ඒත් මම නම් අන්තිම මොහොත වෙනකන් අතක් තිවුවෙ නෑ. මොක්ද මායි මගේ අතිජාත මිට්‍රයො සෙට් එකයි කොහොමත් ඒ දවස් වල ඔය වගේ දේවල් එච්චර ගනන් ගත්තෙ නෑ. කොහොමින් කොහොම හරි project බාර දෙන අන්තිම දවසත් ටික ටික ලං උනා.ඔන්න එතකොට තමයි අපි කාටත් උන හැදුනෙ.හැබැයි මට සතියක් යන්න කලින් වැඩේ ශේප් කරගන්න පුලුවන් උන.අවුලකට තිබ්බෙ project එකට දාන්න කවරයක් print කරගන්න එක. ඒකත් මගේ යාලුවෙක්ට කියල යන්තම් හදා ගත්ත.ඊට පස්සෙ ඒක print කරගන්න අපේ ටවුන් එකේ තියෙන වන් ඇන් ඔන්ලි internet cafe එකට මම ගියා. එකේ වැඩ කලේ ලස්සන සුදු බෝල අක්කි බබෙක්. එයාට එච්චර ඔය කොම්පියුරටර් වැඩ නම් බෑ.ඒත් ඔය ටයිපින්ග් වැඩ අරව මේව වගේ පොඩි පොඩි වැඩ නම් කලා. මම මගේ project එකේ කවර් එක පෙන් එකකට දාගෙන ගියේ. “මල්ලි මොකද වෙන්න ඕනි.?” cafe එ

මගේ නම මහේශ්.මම ප්‍රයිවට් බැන්ක් එකක වැඩ කරන්නෙ.ගෙදර ඉදන් මම වැඩට ගියත් කාලයක් වැඩ කරගෙන යනකොට මට ගාල්ලට ට්‍රාන්සර් එකක් හම්බ උනා.ඉතින් මට බෝඩිමක් හොයාගන්න උනා.මට යාලුවෙක්ගෙ මාර්ගයෙන් හොද තැනක් සෙට් උනා.එහෙ හිටියෙ මට වඩා අවුරුද්දක් බාල නන්ගි කෙනෙකුයි.ඇන්ටි කෙනෙකුයි අන්කලුයි විතරයි.අන්කල්ටනම් ටිකක් වයසයි.එයාට පුතෙකුත් ඉන්නවලු.මැරි කරලලු.මම නම් දැකලා නෑ. රටලු ඉන්නෙ.කොහොම උනත් මෙතන ගොඩක් හොද තැනක්.කෑමත් එක්කම බෝඩිමේ කියන්න වරදක් තිබ්බෙ නෑ. මෙහෙම ටික කලක් යනකොට මෙහෙ බෝඩිමේ අය වාර්ශිකව දෙන දානයකට කුරුනෑගල ආරන්‍යයකට යන්න ලෑස්ති උනා.මම බෝඩිම්කාරයෙක් උනාට එයාලට නම් පවුලෙම කෙනෙක් වගේ.ඒ නිසා මටත් යමු කිවුව.මමත් ඉතින් බෑ කියන්න බැරි හින්ද නිවාඩුවක් දාල යන්න ලේස්ති උනා. අපි ගියේ වෑන් එකක.දානෙ එහෙම දීල අපි එන්න පිටත් උණා. යනකොට මම තනියම පිටිපස්සෙ සීට් එකේ හිටියෙ.ඒත් එනකොට බෝඩිමේ නංගිත් මගේ සීට් එකේ ඇවිත්.මමත් ඉතින් කමක් නෑ කියලා එයා එක්ක ආවා. ටික වෙලාවක් යද්දි නංගි මගෙන් ඇහුව අයියේ මම අයිනෙ සීට් එකට එන්නද කියල.මම ඉතින් වැඩිය හිතන්නෙ නැතුව හා කියල දුන්න. ටික වෙලාවක් ගියාම මේකිට නින්ද ගිහින් ම

“ට්ට්‍රීන් ට්‍රීන්න්න්…” බොස් ගෙ කාමරෙන් බෙල් එකේ සද්දෙ තදින්ම ඇහෙන්න ගත්ත.ඒත් කවුරුවත් සද්දෙ ඇහුනෙ නෑ වගේ වැඩ එක්කෙනෙක් ඇරෙන්න.ඒ තමයි මේ office එකේ පියන්,,මිනිහ කොයි වෙලෙත් කන් දීගෙනමයි ඉන්නෙ බොස්ගෙ බෙල් එකට.මොකද පොඩ්ඩක් හරි පරක්කු උනොත් බොසාගෙන් නොසෑහෙන්න බැනුම් අහන්න වෙන බව පියන් හොදින්ම දැනගෙන හිටියෙ. පියන් අඩියට දෙකට බොස්ගෙ කාමරය පැත්තට දුවගෙන වගේ ගියා. මිනිහ ගිය පයින්ම වගේ ආපහු ඇවිත් කෙලින්ම නතර උනේ එකේ වැඩ කරපු ලස්සන සුදු කෙට්ටු තරුන කෙල්ලෙක් ලග.එයා නිම්මි.අලුත තමයි මේ ඔෆිස් එකේ වැඩට ආවෙ. ආපු දවස් වල ඉදන් ලොක්ක මේ කෙල්ලට ලොකු ඇල්මක් විශේශත්වයක් දක්වනව කියන එක කාටත් වගේ හොදට වැටහිලයි තිබ්බෙ. “නිම්මි මැඩම් ඔයාට බොස් කතා කලා.” “හරි පියන් ,ok.” නිම්මි කිවුව, නිම්මි නැගිටල බොස් ගෙ එක පැත්තට අඩිය තියනවත් එක්කම පිටිපස්සෙ .. :ශ්හ්හ්හ්හ්හ්හ් ,,,ස්ස්ස්ස්ස්ස් …..” ගාල කවුදෝ සූවක් දෑව. ඒ මේ office එකේ එපාම කරු ඩයල් එක මිස්ටර් කමලරත්න ගෙ වැඩක් කියල තේරුම් ගන්න නිම්මිට වැඩි වෙලා ගියේ නෑ. “මොකද කමලෙ.., ලෙඩක් ද ඔයාට.?” නිම්මි තරහෙන් වගේ ඇහුව. “අනේ නෑ.. මම සනීපෙන්.ඒත් බොසා ක

“හරි හරි සුනිල් මල්ලි.., මන් මේ පොඩි වැඩකට හිරවෙලයි ඉන්නෙ.” දුරකතන ඇමතුමක සිටි ජයරත්න මාමා කියනු මට ඇසිනි. “අහ් හා එහෙමද එහෙනම් ඉන්න මන් විනාඩියෙන් එන්න.: ඔහු තවදුරටත් කියනු ඇසිනි “පුතා ඔයා එහෙනම් ඔය කොම්පියුටර් එක හදල ඉවර වෙලා මට කෝල් එකක් දෙන්න,මම ඔයාර ගිහින් දාන්න එන්නම්.මේ මගේ යාලුවෙක්ගෙ හදිස්සි වැඩක්.එන්න එන්න කියල කරදරේ,බැරිම තැන තමයි මේ යන්නෙ..” කතා කරන ගමන්ම ජයරත්න මාමා පඩිවෙල අඩියට දෙකට බසිමින් යට තට්ටුවට පිවිසුනි. මොහොතකින් ඔහුගේ ත්‍රීවීල් එක පනගන්වන හඩත් එය වේගයෙන් ඇදී යන හදත් ඉහල මාලයේ සිටි මට ඇසුනි. ජයරත්න මාමා ප්‍රදේශයේ ඉහල නමක් හිමි කරගත් වියාපාරිකයෙකි.මාමා කෙතරම් හොද වියාපාරිකයෙක් උනත් මිනිසුන් ඔහු ගැන කතා උනේ ඔහු තරම් ලෝබ මසුරෙකු අහල ගම් හතකවත් නැති බවයි. ජයරත්න මාමා අපට දුරින් නෑයකු වේ.ඔහු අද මාව ඔහුගේ ගෙදරට රැගෙන ආවේ කොම්පියුටර් එකක් සාදාගන්නයි. කොම්පුටර් එක මම කරන්ට් එකට ගහල බැල්ව.ඒත් ඒක ඕන් උනේ නෑ. බීප් බීප් කියල සද්දයක් එන්න ගත්ත.මට වැඩේ තේරුම.රැම් කාඩ් එක බුරුල් වෙලයි තිබ්බෙ.මම ඒක ගහලවල ආයෙත් ගැහුව.දැන් කොම්පියුටර් එක කිරි ටොයිය වගේ වැඩ. කවුදෝ පඩි

ගොඩක් අය ගනිකාවො කිවුවම හිතන් ඉන්නෙ කොච්චර සෙක්ස් කලත් දන්නවන්න බැරි හැගීම් දැනීම් නැති පිරිසක් කියල. ඒත් මන් මේ කියන්න යන කතාවෙන් පස්සෙ ඔයාලට තේරුම් යාවි අපි කරන රැකියාවේ තියෙන බැරෑරුම් බව. මම උපේක්ශා.,ඔයාලගෙ වචනයෙන් කිවුවොත් බඩුවක්,ගනිකාවක්.. කොහොම හරි මම අන්තිමේදී තීරනය කලා මගේ ගනිකා ජීවිතයේ ලබපු කවදාවත්ම අමතක නොවන බිහිසුනු කතාව ඔයාලට වෙබ් අඩවිය හරහා ඉදිරිපත් කරන්න. මේ සිද්දිය වෙද්දි මට වයස යන්තම් විසි දෙකක් වෙන්න ඇති.ඒ වෙද්දි මම ගනිකා වෘතියට ඇවිත් මාස 3ක් 4ක් වගේ ගෙවිලයි තිබ්බෙ.මාත් එක්ක තව කෙල්ලො කීපදෙනෙක් වැඩේ කරගෙන ගියා.අපිව ප්‍රොමෝට් කලේ සල්ලි කාර මැඩම් කෙනෙක්.එයා තමයි අපේ බ්‍රෝකර්.,ලොකු ලොකු සල්ලි කාරයන්ට අපිව කන්ටැක්ට් කරල එයත් ගානක් තියාගන්නව. එයාගෙ කෙල්ලන්ගෙන් ලස්සනම වගේම හුරුබුහුටිම කෙල්ල මම කියල කිවුවොත් ඒක වැරදි නෑ. ඒ නිසා මට මැඩම් ගොඩක් ආදරෙන් සැලකුව.එයා මාව යැවුවෙ ලොකු කුට්ටියක් ගන්න පුලුවන් බිස්නස් කාරයෝ,දේශපාලකයො වගේ අයගෙ ඩීල් වලට විතරයි.ඉතින් මට ඒක ලොකු පහසුවක් උනා.පලවෙනි මාස කීපය කිසිම ප්‍රශ්නයක් නැතුව ගෙවිල ගියා.මට ඩීල් ආපු සල්ලිකරයො සේරම වගේ නෝන්ජල් බඩ තඩි ම